Yarım kalan bir rüya bu
Ve ben aslında yalnızım
Gözlerin ardında
Kaçıp giden bir yalan bu
Ve ben aslında yorgunum
...Sözlerin ardında
Dinlerken geceyi
Sesler duyardım karanlıktan
Sözlerim gerçekligin olur o an
Sen düş olursun
Gerçek ise hayal

Gel yine gel, bir sabah yeniden
Yüreğimde ağlayan şarkıları hiç söylemeden
Gel yine gel, şu yağmur dinmeden.
Çekingen gölgeler aklıma gel, gel

Duvarlar sevişmeden
Eriyorum senden habersiz bur da
Görüyorum her şeyi zamanla
Gel yine gel, yazdıklarınla

Yarım kalmış olsa da, öpüşmeye değer
Göçebe bir rüya hep sana doğru gelen
Ben orda olmasam da bir bilezik geçen
Gel yine gel, gözlerinde gölgeler

Zaman her şeyi değiştirse
Bir gün doğruyu söyler
Sen ve ben, bilmem ne desem
Öyle gidiyoruz işte
Gün saat demeden

Sınava 8 gün kala..İçimde bir rahatlama var sebebi olmayan.Hayatımdan memnunum,eskisi kadar çalışmıyorum,keyfim yerinde.En önemlisi korkmuyorum artık kazanamamaktan..

Bu sefer yine gün sayıyorum..Bodrum beni bekleeer :))

sonsuz teşekkürler..

Dün gece ani gelişip mükemmel sonuçlanan bir geceye daha imza attık atölyenin emektarları olarak.eminim dün geceyi gn hanım da yazıcaktır ama ev sahibesi ben olduğumdan ilk ben yazmak istedim :))

Gülnihal ve Nurci daha sonra katılsa da aramıza bir ev ortamından beklenebilecek en keyifli aksamdı diyebiliriz.Tabi Cenkhan&kızlar takımı güreşinden sonra Cenkhan için nekadar keyifli geçtiğini burda tartışmayalım..

Sabah ise gözlerimi yaşartan bir takım ruhuna şahit oldum.Annemin yatağını toplayanlar,eline süpürgeyi alp evi süpürenler,bulaşıkları yerleştirenler,çöpleri atanlar,koltukları düzeltenler..Dün rakının verdiği etkiyle biraz duygu dolu anlar yaşadım kendi halimle..Bizim grubun bu halini özlicem ben yaaa..Dost olmuşuz biz...İyi ki varsınız bebetolar

eray;evi süpürdüğün için..cenkhan;lavabodaki makarnalardan oluşan tıkanıklığı giderdiğin için..tuçç;makarnaları yaptığın için..gülnihal;yerde yatmayı sorun etmediğin için..nurcihan;evime bir 17 lik rakı bağışladığın için..bengü;sigaranı balkonda içtiğin için..barış;hiç bi işe elini sürmeyip masamızı şenlendirdiğin için teşekkür ederim... :))

Biraz sıkıntılı uyandım bugün.Yine kursu ektim.Sanırım sınav stresi bende garip bir baskı yarattı.

Garip bir hiçbişey yapmama -yapmak istememe- arzusu bu.Ya beni kurtar ya da koyver beni kendi halime..

Bir cebimde sen, bir cebimde şarkılar. Başka da birşeyim yok

bodrum mavisinde boğulmak

Bodrumdaki 3. günüm..Sanırım dönmek istemiyorum.Yoğun günler geçirmekteyim ve bazen bu yoğunluk inanılmaz bir suçluluk duygusu yaratıyor bende.'Ne yapsam ya' diyorum, sonra yine kaptırıyorum kendimi bu beyaz mavi dünyaya.
Yokuş başına geldiğinde,Bodrum'u göreceksin
Sanma ki sen geldiğin gibi gideceksin
Senden öncekiler de böyleydiler
Akıllarını hep Bodrum'da bırakıp gittiler
Garip,çok garip
Sürekli dinlemekten kaçtığım şarkılar peşimde
Görmek istediğim yerler var önümde ama biraz durgun
Biraz suskun bu sefer, bu deniz
Gelmiş/tir belki
Yazamadığım tüm cümleler elime zorluyor kalemlerimi,
Okuyamıyorum bu yolları,bu insanları
Sanırım bu sefer kalabalığın içinde kayboldum.
Sanırım bu sefer yarattığım insanın içinde boğuldum.
Soru sormak ne de zor cevabından kaçtığında
Merak etmek de koşmak gibi olmayan ülkeye
Gelmiş/tir belki

Saçlarım ıslaktı

İlk sigaramı yakamayacak kadar ıslak

Sonrasını hiç hatırlamıyorum

Biblonun kırık koynuna yatacak kadar

Korkaktım belki

Biblonun kırık boynuna kendimi asacak kadar

Cesurdum

Sonrasını hiç hatırlamıyorum

Sonrası yarıya indirdiğim bayraklar

Sonrası kuyulara kurduğum salıncaklar

Dolu/dur belki

Oysa hala sıcak gelir

Seni tanıdığım o soğuk aksam rengi

Benim eldivenlerim yoktu

Senin ise göz bebeklerin

Küçüklüğümden bilirim

Düşürmedikçe açılmıyor gözleri bebeklerin

Şimdi bana gel bebeğim

Disseksiyon masamda

Bileğine çift dikiş atacak kadar çok ipek var

Hangi şeritten girersek girelim

Işıklara takılıyoruz nasılsa

Nasılsa hayat her gece

Bizi başka birinin küvetinde boğuyor

Nasılsa hayat her gece

Bizi başka birinin kuvözünde büyütüyor

Genzimden geçiyor gecenin rahmet buğusu

Genzimden geçiyor bu bıçaklar

Bu alçaklar gün boyu

Hangi akşam sana gelecek olsam

Ayaklarım kesiliyor başımdan aşağı

Yaşımdan aşağı yaşlar iniyor

Bir yaş daha yaşlanıyorum

Dünya alaşağı

Gök alaşağı ne fark eder

Ben seni cehennemin kanyak niyetine içildiği yerde bekliyorum

İnecek kıyametse varsın insin

Biz göğsümüzde çelik döveriz her gece

Cennetse bir sirk dolusu hayvan konvoyu

Varsın ayakta yaksınlar

Tek lanet inmez dilimden aşağı

Öyle ya

Biraz küçük kesmeli nefret sütünden aşkı

Aynası kasaturadan bodrum kat çocukları gibi

İlk sigaramı gördüğüm ilk ölüye içtim ben

Şimdi hiç sakız olmasın

Aşktır,nefrettir,hasrettir dillere

En güzel hatıralar

Bir cenk açtım boynumda sen gibi

Keşke hayatı

Bir dilencinin mendilinde yaşıyor olmasaydık

Keşke kaldırım olsaydık

Çamur olsaydık şehrin eteğine

Ağaçlara mezarlıktan bakıyor olmasaydık

Şimdi vur yüzüme

Dizleri üzeri çökmüş gece

Başına dayalı bir cinnetle bulmuşlar elinde

Beş parası da yokmuş öncesinde,tek nefes

Tek nefese sarılacağı

Anason saçları

Anason saçları en çok bu saatte kafa yapardı

Ona yakışmayan tek renk rüzgardı

Sonrasını hiç hatırlamıyorum

Sonrası koynumda kurduğum tuzaklar

Sonrası birbirinden düşmeye korkan uçurumlar

Dolu/dur belki

okunası "blog"

Uykumdan uyandırıldım.Uykumdan uyandım.

Yazılarıma kulp takılmış.Kulplarını kırmaya geldim.

Fena olmazdı her an hissettiklerime göre yaşamak.Yapamadım..Yapamaz ki zaten hiçbir insan..

Ya gülümsemelerinde saklar, ya gözyaşlarında..

Bir insan ne kadar bağlanır ki birine?

Ya da nasıl salabilir ki özgürlüğe sımsıkı ellerinin arasnda tutarken?

Cesaret gerektirir elbet..Ellerini bıraktığı anda nereye gideceğini bilen ben gibi emin olamaz kendinden..

Ama ben gibi uçamaz işte..İster ama uçamaz.Tıpkı ben gibi sevemeyip ben gibi nefret edemediği gibi..

Bu ara sorularla yaşıyorum.Soruyorum..Öyle cevaplar buluyorum ki oturup bir güzel gülüyorum.

Geçenlerde bir arkadasım bana geniş yürekli olduğumu söyledi..Düşünememiştim ne demek istediğini..Herkes olsun hiçkimse eksilmesin istiyosun o tuvalden.Herkes başka bir renk.Ben pek renk sevmem ki ben lacivertimdir,bilemedin beyazımdır en fazla.O yüzden görmeye ihtiyacın var dedi renkleri.Pembeyi görüp gülümsemeye,sarıyı görüp heyecanlanmaya,yeşili görüp rahatlamaya ihtiyacın olduğunu bildin hep.Birde tonları girdi daha sonra aralarına..Bunlardan hiçbirini de alıp giyecek cesareti bulamadın.İçindeki heyecan da o yüzden hiç solmadı sarının bilmemkaçıncı tonu gibi..Haklısın dedim o an lafı bitsin diye.Ama aa harbiden lan dedim.

Kırmızıyla sarıyı karıştırıp turuncuyu bulamadığımda sinirlendiğim kadar haklı.

İlkleri sevdiğim kadar sonları da sevsem ya.Yok olmuyor sevemiyorum.Şu lanet yazının bile sonu gelmesin diye yazdıkça yazıyorum.Benim sürmesini istediğim bir konuşmayı sonlandırmayın kardesim ya!

Bırakın o kendisi koyuyor zaten noktayı.O dur bu yol kapandı geri dön diyor zaten sana.Gittim ben, beni kovana kadar yollar.

Sanırım kabullenemeyen son geldi.Ama düşüncesi bile arkamdan birinin itmesine bağlıymış gibi.Buna alışmam da uçurumdan yere düşme hızım kadar slow-motion sürecekmiş gibi.Yerden spatulayla kazıdıktan sonra beni,3 boyutlu yaşama geri döndürebilecek misin?

idon'thinkso.

Daha fazla zorlama.Bırak akışında izle.Daha keyifli..

ateşböceklerini seyre daldım..

Sevgili arkadasım, sevgili yatağım, eşsiz müziğimizle sabahı karşılıyoruz.

Ne de güzel olur baharın gelmesi..Kışın bitmesi..

Bugün gelecekten haberler aldık.Geçmişten yaralarımızı hatırladık..

Kendime benzettim yanışlarını, yönsüz yolsuz kanat çırıpışlarını..

Ne güzel bir hayat yaşamaktayız..Varolmaktayız iyi ki..

Şu tatmini imkansız teselli arzumuz.

imandan yoksunum dolayısıyla mutlu olamam çünkü kendi hayatının anlamsız ve şüphesiz bir ölüme doğru ilerlediğinden endişe eden biri mutlu olamaz. mirasımda ne bir tanrı ne de herhangi bir tanrının dikkatini çekebileceğim sabit bir nokta yok. ne kuşkucuların o güzelce kılık değiştiren öfkesinden, ne akılcının odysseusvari kurnazlığından, ne de ateistin safdil ateşliliğinden nasibimi aldım. ve bu nedenle, bende ne sadece kuşku uyandıran şeylere inananları, ne de kuşkusuna sanki kuşku değilmiş gibi yaklaşanı ve karanlıklarda kaybolanı taşlayabilirim. attığım taş olsa olsa hedef olarak beni bulurdu çünkü emin olduğum bir şey varsa o da şudur : insanoğlunun ihtiyacı olan teselli arzusunun tatmini imkansızdır

ruh hali

Bugünkü ruh halimi bu saygıdeğer kadına borçluyum. :))

Kimseye etmem şikayet le başladık ..

Avuçlarımda hala sıcaklığın var la devam ediyoruz.. :))

Heryerde sen, herşeyde sen .. Bilmem ki nasıl söylesem..

Garip bir karmaşık durum içerisindeyim.Artık geride bırakmak istemiyorum kimseleri.Beraber de yürüyemiyorum ama.Dar geliyor, ya koşmam gerek önlerinden ya da arkalarından izlerini sürmem gerek..Her türlü yanyana olamayız.

O yüzden herkesle vedalaşıp devam ediyorum yoluma..

Yaralarım çok derin, sonu yok bu kederin..

Kendime seçtim yar

Şimdi oldum ellerin..

mutlumutlumutlu.. zıpzıp..

okadar güzel gelişmelere tanık oluyorum ki.

zıp zıp zıp

bugünün nedeni halil cibran

yıktığın bir köprünün başındasın
geriye bakıyorsun geldigin yola
ayak izlerinde ayrık otlar yeşermiş..
gülümsüyorsun..
okunaksız mektuplar ve tütün kırıntıları kalmış biten bir aşktan
bilgelik arıyorsun yıkıntıların arasında
oysa bir bardak suyun yalnızlığında yatıyor bilgelik
bir kuyuya bırakılan taşın çaresizliğinde
gözlerimi kapayıp, ne desem anlaşılmayacak bile bile,
düşüyorum yola..
çoktan unuttuğum bir ezgi kulaklarımı tırmalarken..

gerçek şeyler

Gerçek bişeyler oldu ve ışıklar yandı.

Ne garip dedim orda geçirdiğim 3 buçuk bilemedin 5 saat boyunca.yukarı baktığımda yeşil lazer ışıkları duyduğum jamiroquai şarkıları..Herbirinin 7 farklı anısı..Tanrı'ya yakın hissettim, kendime yakın hissettim, kendimden uzak.Teşekkür ettim, neden der bi başkasına söylesem.Ama o anı yaşamak için dua ettiğimi yatmadan önce söyleyemem ki.

Dediğim gibi ne garip, olanlar, yaşananlar, yaşanmamış gibi, ama yer etmiş bir yerlerde..Konuşuldukça açığa çıkan, açığa çıktıkça hatırlanan, hatırlandıkça yüzde tebessüm bırakan. Ne tebessümü ki o.Çok mu güzeldi? Çok mu vazgeçilmez? Ya da ne bileyim çok mu çekilmez? Hiçbiri değildi elbette ki. Ama bizde bıraktığı izler aynıydı. Gözlerime baktığındaki iz aynıydı en son baktığı gündekiyle.

THİS CAN NEVER REALLY END.

Üç kelime. " ya, işte, falan"

anlamı:-yok heralde

ama anladım işte ya.Anlasana işte anladım bunları.Tamamladım kelimeleri.Aralarına sözcükler kattım.Nokta bile koymama gerek kalmadı.Virgüle, ünleme,.. Hiç gerek kalmadı.Tamamladım ve baktık yine birbirmize.Sanki o an ; o ben, ben de o olduk bir an için.Sanki bir an için yaşananları uzaktan izledik elimizde patlamış mısırlarımız, rahat koltukta sırtımızda yastıklarımız.Bir an sonra döndük şimdiye.Elimizde içkilerimiz, soğuk havada bişeyler bişeyler.

Ne kadar bağlı bir ucum.Yok bulamıyorum.. Bir bulsam ellerimle kopartıcam kıpkırmızı olana dek avuç içlerim.Suyun altında sanıyorum.Derin çok derin.Bilir korkum vardır.Ürperirim her baktığımda yüksekten derinlere..