10 Ağustos 2011 Çarşamba

Benim adım Yunus Emre.Uyandım.Penceremden güneş gelmiyordu.En son gözlerimi kapatmaya karar verdiğimde önümde hala beni bekleyen yarım viskim ve onu öldürmemi bekleyen bir sigaram vardı.İkisinden de elimi çekip olduğum gibi yatağıma uzandım.'Yatağım' ? Aslında hiçbir zaman yatağım olmadı.Uykuma yenik düştüğüm her yer yatağım olabilirdi.Kendimi savunmasız hissettiğim her yer 'yuvam'..
Yastığa boğuldu kafam..Düşünceleri susturmaya çalıştım.Yanımda yatan güzel bir vücud,rüya görürken elimi bacakları arasında gezintiye çıkarabileceğim bir kadın..Susmadı düşünceler,devam ettiler kemirmeye alkolden git gide siyahlaşan ciğerlerimi..Kulaklarımı kapattım iki elimle.O da öyle yapmıştı..İki elini koymuştu kulaklarıma sevişirken..Dışardaki hayat gürültüsünden,annesinin mutsuzluğundan,annemin söylenişlerinden,insanların önemsemeyişlerinden kaçmak için..Sevişirken hiçbirini duyamayacak kadar onunla sağır olmamı ister gibiydi.Hemen ellerimi çektim başımdan ve yastığıma sarıldım.Yalnızlığıma sarıldım.O kadar acınası haldeydim ki yalnızlığıma bile bağlandım kendimle başbaşa kalmamak için.
Beni bekleyen yeni koskoca gün.Bir sigara yaktım.Gün doğmuş,yaşamıştı dolu dolu.Sigaram bittiğinde yorulmaya başlamıştı güneş ve isteksizce battı sol taraflarda biyerlerde.Gittiğinden beri,yürüyorum bol bol.Yaşama doğru..Güneşin izini takip ediyorum.Ay doğuyor,ben boğuluyorum.Aslında o'na yaklaşıyorum.Geriye koşuyorum.Yine o'na çarpıyorum.Hareket edemiyorum.Etrafımda dolanıyor.Ellerim kitlendi,dokunamıyorum.Karşımda biraz daha büyüyor,güzel bir kadına dönüşüyor,izleyemiyorum,gözlerim kamaşıyor..Ağlıyor biraz gözlerime bakıp.Silemiyorum gözyaşlarını, kalbime ağlıyorum.Göğsüm ıslandı.Biraz daha içki içmeliyim diyip sıyrıldım beni o'na götüren Ay'ın kusursuzluğundan..

yazdım.midem bulanana kadar kurduğum cümlelerden.
sildim.
arınamadım